Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

0 Σκοπὸς τῆς ψήφου δὲν εἶναι νὰ κάνουμε τὰ ὄνειρα τῶν πολιτικῶν πραγματικότητα.

Προσωπικά θα ξαναψηφίσω σε ελληνικές εκλογές μόνον όταν υπάρξει πολιτικός αρχηγός που, απευθυνόμενος προεκλογικά προς τους συνταξιούχους, θα τους εξηγήσει ότι επί της πρωθυπουργίας του οι συντάξεις τους θα περικοπούν σε επίπεδα βοηθήματος προνοίας, τέτοιου ύψους, που να μπορεί να το αντέξει η οικονομία, αφού υπολογισθεί πρώτα η ανάγκη της να διατηρεί την ρευστότητα που θα εξασφαλίζει μια minimum ανάπτυξη-τροφοδότη. Επειδή οι εισφορές (τόσο οι πραγματικές όσο και οι λογιστικές) έχουν χαθεί οριστικά και επειδή η νέα γενιά, άνθρωποι δηλαδή που σήμερα, αν εργάζονται, εργάζονται με 400 € και που θα πάρουν στο μέλλον συντάξεις 200 € και 300 €, δεν είναι λογικό να καταστούν σύγχρονοι σκλάβοι για να εξοφλήσουν χρέη που δεν συνήψαν ποτέ.

Δεν χάνω τίποτε με την αποχή και δεν χάνει κάτι και η αστεία «δημοκρατία» μας. Επειδή ούτως ή άλλως μέχρι να βρεθεί ο αρχηγός αυτός δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Η χώρα θα συνεχίσει να βυθίζεται και οι νέοι να χαραμίζουν το μέλλον τους για να ξεπληρώνουν ένα χρέος, που ακόμη και αν είναι πραγματικό, αυτούς τους ίδιους δεν τους αφορά διόλου. Τα περί αλληλεγγύης γενεών είναι γνήσια εξαπάτηση σε ένα σύστημα χωρίς κανόνες, λογική συνοχή και εγγυήσεις. Οι συνταξιούχοι, αν επιμένουν, θα μπορούσαν να ζητήσουν την εξόφληση του από την άδικη την μοίρα ή προσωπικά από τους ανθρώπους που ψήφιζαν τις τελευταίες δεκαετίες.

Όσοι πιστεύουν ότι η κατάσταση μπορεί να αλλάξει έστω και οριακά προς το καλλίτερο με ψεμματάκια και ωραιοποιήσεις πολιτικάντηδων ας συνεχίσουν να ψηφίζουν θαυματοποιούς, που βγάζουν συντάξεις από το μανίκι. Χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι το μανίκι είναι η ήδη άδεια τσέπη τους.

Θα μου πείτε, βέβαια, αν βγει ο Μητσοτάκης, για παράδειγμα και πει κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να εκλεγεί στον αιώνα τον άπαντα πρωθυπουργός. Θα σας απαντήσω, μην σώσει και εκλεγεί. Αφού και να εκλεγεί, αν δεν κάνει όσα πρέπει, το ίδιο θα είναι. Για τον εαυτό του θα έχει εκλεγεί. Και σκοπός της ψήφου μας δεν είναι να κάνουμε τα όνειρα των πολιτικών πραγματικότητα.

Και επειδή ο πολύς κόσμος θα συνεχίσει να ψηφίζει, ελπίζοντας σε θαύματα και ήπιες προσαρμογές, να ευχηθώ καλή επίσημη χρεωκοπία, σύντεκνοι. Επειδή δεν οδηγεί πουθενά αλλού αυτός ο δρόμος της «ελπίδας». Μετά, θεσμικά πτωχοί πλέον, θα έχουμε όλο τον χρόνο να τα ξαναπούμε.



Πηγή 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου